NAALDERT FC – EDELHOF ZWARTBERG 3 – 2
Onze verslaggever ad interim vertoeft voor een romantisch weekje in Tunesië. Volgende week brengt hij hiervan verslag uit, als de lamp nog brandend is tenminste. Helaas dus deze week geen verslag in boekvorm maar terug een overzichtje van alle belangrijke feiten van de wedstrijd naar alouds recept. Niet dat het reisje van onze verslaggever er voor iets tussen zit, maar de vroegere selectieproblemen doken weer op. Naaldert startte voorzichtig met een krappe selectie en was van meet af aan op de hoede voor de tegenstander. Toch was het de thuisploeg die met het meeste doelgevaar kon uitpakken. Jan mistte duidelijk het balgevoel en wedstrijdritme, maar was wel het gevaarlijkst. Het kader vinden was te moeilijk. Dat komt wel terug als hij nog eens vijf matchen na elkaar kan spelen. Het dichtst bij het openingsdoelpunt waren de bezoeker. Net voor het halfuur werd Naaldert tot tien herleid. Franco kon alleen nog met de hand de bal uit het doelvlak tegenhouden en de sanctie was zwaar. Rode kaart en strafschop. Andy toonde dan maar zijn klasse en kon de elfmeter pareren. De brilscore bij de koffie mocht niet blijven staan. Na de pauze kwamen de verdedigers nadrukkelijk in beeld. Op hoekschop kon Kenny de score openen. Geheel vrij kon hij inlopen en met het hoofd de bal via een verdediger in doel werken. We twijfelen nog of dit nu een owngoal of een goal van Kenny is. Morgen denkt hij nog dat hij topscorer is. De thuisploeg verdubbelde de score. Een afstandsschot van Steven kon de bezoekende doelman niet onder controle krijgen en een goed gevolgde Christophe prikte het leer tegen de netten. Daarna bracht Naaldert, zoals wel vaker, zichzelf in de problemen. Ze vergaten te voetballen en lieten zich vangen in verbale discussies met de leiding en de tegenstander. Die profiteerden gretig via een gekruist schot en een nieuwe strafschop werden de bordjes terug in evenwicht gebracht met nog vijf minuten te spelen. Naaldert schrok terug wakker en met een heerlijke lob over de doelman zorgde Steven dat de drie punten toch nog in eigen huis bleven.
OPSTELLING NAALDERT: CHRISTOPHE PENASSE, PAUL LETEN, STEVEN HOUBEN, GLENN DANIELS, KENNY VANHAEREN, FRANCO PUT, JAN VANAAKEN, MICHAEL VASIC, CHRISTOPH LUCAS, ERNO LATET en ANDY BUEKERS
SCHEIDSRECHTER: ARSENE WOUTERS
GELE KAARTEN: Geen
RODE KAARTEN: FRANCO PUT
TOESCHOUWERS: 10
DOELPUNTEN: 50’ KENNY VANHAEREN 1 - 0, 54’ CHRISTOPHE PENASSE 2 – 0, 61’ 2 – 1, 65’ 2 – 2 en 67’ STEVEN HOUBEN 3 – 2.
Vandaag probeerde Naaldert de positieve lijn van de eerste wedstrijden door te trekken en gingen we op zoek naar de 9 op 9. De tegenstander van de dag was Stalseheide. Onmiddellijk na aanvang gingen we opzoek naar de openingstreffer en het was niet lang wachten eer het gretige Naaldert de netten vond. Onze vakantieganger Erno leek ook onmiddellijk zijn visitekaartje af te geven en via zijn steekbal mocht Steven de lijn afgaan. Zoals je weet vinden onze spitsen elkaar blindelings en Paul hoefde maar binnen te leggen op een perfect afgemeten voorzet 0-1. De tegenstander wist in de openingsfase maar geen vuist te maken en Naaldert kreeg vrij spel. Naaldert wist in de 14de minuut weer verder uit te lopen. Deze maal was het de beurt aan Steven die maar simpel hoefde te volgen op een bal die in eerste instantie de paal raakte 0-2. Stalseheide wist amper door te breken en wist niet echt raad met al dat aanvallend geweld. Wel moest Andy 1 maal paraderen op een afstandsschot maar hier zou het ook bij blijven. Slechts 5 minuten later mochten de jongens van Naaldert weer zege vieren. Ditmaal zou het de voorzitter zijn die werd diep gestuurd op een mooie dieptebal van Roy. Zijn spitseninstinct merkte dat de keeper van Stalseheide ver van zijn lijn stond en met een stiffertje maakte hij het koelbloedig af 0-3. Maar deze score was nog niet voldoende en de jongens van Naaldert gingen op zoek naar meer. In tegenstelling tot vorige week werd er niet zo met de kansen gemorst en zou het zelf voor de koffie nog 0-4 worden. Via een corner van Franco wist Steven zich los te wurmen van zijn verdediger en mocht hij alleenstaand binnenkoppen. Gaan onze spitsen voor de titel van “Topscoorder”? Na de koffie was het eventjes zoeken eer we terug in ons juiste ritme zaten. De slordigheden stapelde elkaar op en Stalseheide wist zich toch iets meer in de wedstrijd te knokken maar met een 0-4 voorsprong kwamen de 3 punten niet echt in gevaar. In de 49ste minuut waren de forfaitcijfers dan toch al een feit. Paul mocht op een uitstekende assist(die niet als goal telt, Kenny) van Kenny alleen op doel af. Met een fraaie schijnbeweging wist hij de goalie te passeren en de 0-5 was een feit. Stalseheide was toch op zoek naar de eerredder en zou deze ook krijgen. Via nonchalant balverlies wist de tegenstander met een mooie plaatsbal Andy kansloos achter te laten 1-5. Veel tijd op te vieren kregen ze niet want amper na passeren mocht Steven nog een doelpuntje meepikken. De keeper moest lossen op een voorzet van Franco en met Steven die op de loer ligt is dit geen aanrader 1-6. Bij momenten wist Naaldert hele mooie combinaties op de been te brengen en werd de tegenstander van het kaske naar de muur gespeeld. We probeerde zowel van achter tot van voor voetballende oplossingen te zoeken. Wel wist de tegenstander nog een doelpuntje mee te pikken. Vanop 30 meter wist de tegenstander iedereen te verrassen met een pegel en belandde de bal mooi in doel 2-6. 
Het was deze week weer krabellen om een ploeg bij een te krijgen, maar uiteindelijk wisten we met enkele versterkingen toch aan 12 man te komen. Nu was het nog afwachten wat deze 12 man teweeg ging brengen op het veld want het is niet altijd evident als men niet op elkaar ingespeeld is. Na het startsignaal van onze eerste thuiswedstrijd was het eerst wat zoeken en aftasten. Tijdens de openingsfase kwam dan ook Wauberg met een eerste wapenfeit, maar onze keeper at interim Christophe hield zijn netten schoon. Na deze eerste waarschuwing leek Naaldert te zijn wakker geschoten en gingen we doordrukken op de tegenstander en dit leek te lonen. In de 16de minuut mocht Christoph zich achter de bal plaatsen voor een vrije trap. De bal werd op het randje van de 16 met de borst gecontroleerd door Joerie die met een magistrale omhaal Naaldert op voorsprong wist te brengen 1-0. De tegenstander leek niet uit het loodje geslagen en wist enkele keren gevaarlijk terug te prikken tot ze in de 29ste minuut van op afstand onze keeper wisten passeren1-1. De score werd teruggedrongen op gelijke hoogte en het zou nog elke kant uitkunnen. Naaldert wist nadien wel het betere voetbal te brengen maar als je niet weet de kansen te benutten, geraak je nog geen stap vooruit. En zo geschiedde, de ene kans na de andere, de ene nog mooier dan de andere werd de nek omgewrongen. Van Paul tot Elroy tot Joerie en weer tot Paul. Het leek maar niet te lukken. En net voor rust leek het rampscenario bijna daar maar Christophe hield met een rattensprong de score in evenwicht. Na de rust ging Naaldert veelbelovend op zoek naar dat ene doelpunt. De tegenstander werd teruggedrongen en wist niet meer voor veel dreiging te zorgen. Naaldert had de overhand maar score bleek er nog niet in te zitten. Het bleek absoluut niet de morgen van Paul want hij wist tegen ieder verbazing in de 40ste minuut nog niet de scoren aan de 2de paal. Ook zijn indraaiende corner werd van de lijn gered. Er is nog werk aan de winkel, voorzitter. Deze 
Het moment waar we 2 maanden op gewacht was eindelijk daar: de competitie begon weer!!! Voor de openingswedstrijd stonden we recht tegenover Heikant, die het net zoals Naaldert al moeilijk hadden om aan een elftal te komen(met al die vakantiegangers tegenwoordig). Met de mooie voorbereidingsmatch van vorige week wisten we al dat het enthousiasme niet ver te zoeken zou zijn bij de jongens van Naaldert. We maakten het spel maar aan onze nauwkeurigheid en onze snelheid zal nog gewerkt moeten worden, wat natuurlijk niet abnormaal is in een eerste wedstrijd. Naaldert ging op zoek naar het openingsdoelpunt en drukte de tegenstander terug op eigen helft. In de 11de minuut was het eerste doelpunt van het seizoen een feit. Naaldert kwam opzetten op de links flank. Christophe wist de bal voor te brengen en met wat hulp van de defensie werd de bal in eigen doel gewerkt 0-1. Voorlopig leek Glenn de titel van topscoorder achter zijn naam te houden, maar zou dit blijven duren?
Het heeft onze secretaris bloed, zweet, tranen en een hoop gsm-kaarten gekost om onze eerste voorbereidingswedstrijd op het seizoen geregeld te krijgen tijdens ons jaarlijks verblijf in Borlon. Maar uiteindelijk hebben zijn inspanningen toch de vruchten afgeworpen en trokken we zaterdag naar de terreinen van Ocquier, de plaatselijke voetbalploeg. Dit zou niet zomaar een tegenstander worden want we zouden het opnemen tegen het B-elftal van een 3de provincialer, een heuse uitdaging dus. Dit zou de ultieme voorbereiding zijn op het nieuwe seizoen. Zouden de jongens van Naaldert getraind genoeg zijn, zouden de loopschema’s gevolgd zijn? Dit ging allemaal duidelijk worden in de komende 70 minuten, die vooral om genieten gingen draaien want wees nu eerlijk dit is iets wat de geschiedenisboeken van Naaldert zou ingaan. De wedstrijd ging van start en al onmiddellijk werd duidelijk dat de jonge tegenstander iets getrainder was dan de jongens van Naaldert. Ocquier probeerde al combinerend door te breken maar zoals geweten is, is Naaldert een ploeg vol karakter en vechtlust en werd de tegenstander onmiddellijk een halt toeroepen. Echt grote kansen wist de tegenstander niet af te dwingen buiten in de 15de minuut toen onze oldtimer Erno iets te gretig wou verbroederen en een te korte terugspeelbal gaf. Met een uitstekende parade hield Andy zijn netten schoon. Ocquier had duidelijk de overhand in het balbezit maar Naaldert wist toch enkele keren terug te prikken en zo kregen we dan toch het gevoel dat er meer in zat. Een wedstrijd die elke kant op kon. In de tweede helft werd toch redelijk snel duidelijk dat we fysiek duidelijk het onder spit moesten delven en zo wist de tegenstander meer en meer door te breken via ons middenveld. De kansen namen toe maar de brilscore bleef op het bord staan. We